شاید این مطالب برایتان مفید باشد
به خانه که می‌رسی، موجود خسته‌ای هستی که شیره شادابی و سرزندگی و تجربه‌کردن را از تنت بیرون کشیده‌اند.
می‌بینی و می‌شنوی و نمی‌فهمی. چشمت به ساعت است و عقربه‌هایی که مثل پلکهایت، روی ۱۲ به هم می‌رسند.
تنها شیرینی زندگی‌ات، عمق لذت خوابهایت شده. جولان روح، وجودت را از نیروی کیهان پر می‌کند و بیدار می‌شوی تا چرخ‌دنده‌هایی را بچرخانی که از تو بهترانی را پیش می‌برند.
