دکتر شریعتی جملات مشهوری دارد درباره خدمت و خیانت آخوندهای از نجف برگشته و تحصیل کرده های از فرنگ برگشته. ایشان می گوید: “این یک مسأله ذوقی نیست که بگویید من آخوند دوست دارم، من آخوند دوست ندارم. این یک مسأله عینی و تاریخی است. باید سند نشان دهید و مدرک. تا آن جا که من می دانم، زیر تمام قراردادهای استعماری را کسانی که امضاء گذاشته اند، همگی از میان ما تحصیل کرده های دکتر و مهندس و لیسانسیه بوده اند و همین ما از فرنگ برگشته ها. یک آخوند، یک از نجف برگشته، اگر امضایش بود، من هم مثل شما اعلام می کنم که: آخوند دوست ندارم! اما از آن طرف، پیشاپیش هر نهضت ضد استعماری و هر جنبش انقلابی و مترقی، چهره یک یا چند آخوند را در این یک قرن می بینم. از سید جمال بگیر و میرزا حسن شیرازی و بشمار تا مشروطه و…”
حالا آقای حسن روحانی به عنوان یک آخوند تحصیل کرده از فرنگ برگشته، چه خواهد کرد؟
برچسبايالات متحده آمريکا جمهوری اسلامی ایران حسن روحانی حوزه دانشگاه سياست خارجي علي شريعتي
مطلب پیشنهادی
قهرمانکشی ـ نگاهی به فیلم سینمایی «مزار شریف» حسن برزیده
یکی از نیازهای روزگار ما، معرفی «قهرمان»ها به جوانان و نوجوانان است. غربیها در قهرمانسازی، …